ładunkiem ujemnym
Encyklopedia PWN
karboanion
jon org., w którym ładunek ujemny jest skupiony na atomie węgla.
[łac. carbo ‘węgiel’, gr. aniṓn ‘idący w górę’],
dwa podstawowe prawa fizyczne dotyczące natężeń prądów i napięć w rozgałęzionych obwodach elektrycznych prądu stałego.
magnetooporowe zjawisko, zjawisko magnetorezystancyjne,
jedno ze zjawisk galwanomagnet. polegające na zmianie oporu elektr. półprzewodników i metali pod wpływem pola magnetycznego;
mezomeria
pojęcie z teorii struktury elektronowej stosowane do opisu cząsteczek związków org., których budowy nie można określić za pomocą klas. wzorów strukturalnych o zlokalizowanych wiązaniach kowalencyjnych o określonej krotności;
[gr.],
francuski fizyk i fizykochemik;
